Verdriet en hoop na de bosbranden van augustus 2016.
Vrijwel iedereen heeft wel gehoord van de bosbranden op La Palma afgelopen augustus 2016. Vanuit de verte ziet het getroffen gebied er nog niet eens zo vervelend uit om naar te kijken. Net of de bergrug van de Cumbre Vieja in leger-camouflage kleuren is geverfd. Gasten van ons die de vulkaanroute van de week hebben gelopen en René die mountainbike route Cabeza de la Vaca heeft gereden en met de kids ten zuiden van El Pilar heeft rondgedoold, hadden allen het zelfde gevoel. Verdrietig door de zwartgeblakerde delen, verwonderd door de licht getroffen delen waar het net was alsof de pijnboombossen veranderd waren in loofbossen met herfsttinten. Maar vooral hoopvol! Hoop doordat na een maand alweer duidelijke tekenen van herstel te zien zijn. Als je dan huiswaarts keert en je kijkt richting de intens groene Pico de Bejenado achter ons huis, waar ook in het verleden bosbranden hebben gewoed, weet je dat het verbrande gebied er binnen twee jaar ook weer zo uit zal zien. (foto’s door Suzanna Varekamp en René Flohil)
VERDRIET
Een maand na de bosbranden ruik je nog steeds de brandlucht in de zwaarst getroffen delen bos. Wandelborden zijn er verbrand en vervormd. Je krijgt een mistroostig gevoel. Gelukkig is maar een beperkt deel zo zwaar verkoold. Je weet dat er ook voordat er mensen op La Palma waren, bosbranden voor kwamen. Daardoor is de Canarische pijnboom vuurbestendig geworden. Maar toch…
HOOP
Een maand na de bosbranden is de natuur zich al weer aan het herstellen. Uit de zwart geblakerde stammen van de pijnbomen ontspringen al weer nieuwe twijgen. Verse varenbladeren rollen zich uit. Verkoold lijkende druivenranken werken aan wijn voor het komende jaar. Zelfs de afgebrande moerbeibomen laten uit hun nog intacte wortels heel onverwacht nieuw leven ontstaan.
Dus toch….