niks slow cooking, gas er op !
Je zou bijna vergeten in wat voor gekke tijd we leven. Het leven lijkt haast wel terug bij het oude normaal. We hebben weer de nodige boekingen van vaste- en nieuwe gasten. Zo extreem druk als voor heen is het nog niet. Maar dat willen we ook niet meer. Gisteren nog zegt Patricia dat ze een aanvraag heeft voor een bepaalde datum. Het zou wel gaan maar dat betekent dat we drie wisselingen op één dag hebben. Dat willen we eigenlijk niet meer. Na drie jaar verplicht met een soort van vervroegd pensioen te zijn geweest, zijn we die hektische wisseldagen van weleer ontwend. Toch maar geaccepteerd die aanvraag. Er komen ook een aantal vaste gasten betreffende datum. Daar kunnen we in samenspraak wel wat mee organiseren zodat het allemaal soepel loopt op die wisseldag. Want helemaal terug naar normaal is het ook weer niet hier……..
René strompelt een beetje door de tuin op het moment. Ramon werkt vanaf november als toeristengids op de poolcirkel in Finland. Verleden week hadden wij hier op La Palma nog 24 graden. Bij Ramon was het toevallig afgelopen week ook een dag 24 graden. Maar dan alleen onder nul. We moeten er niet aan denken, 48 graden verschil. Hij heeft het er echter prima naar zijn zin met de rendieren, sledehonden, sneeuwscooters, ijsvissen, tussen de ijsschotsen drijven en noorderlicht fotograferen etc. Betekent wel, dat strompelende Flo het in zijn eentje moet doen in de tuin. Vraagt hij op een gegeven moment aan dochter Mayra of er misschien ook tuinvrouwen bestaan? Schiet ze in de lach terwijl ze zegt dat ze daar toevallig zelf ook aan had lopen denken. Dus vanaf afgelopen week is Mayra (vaak in werkkleding van Ramon) in de tuin aan het werk. Nieuwe bezems vegen schoon. Leuk om te zien dat zij, met een frisse en beetje andere kijk, door de tuin loopt. Werk waar Ramon en René aan voorbij liepen pakt zij voortvarend aan. Vooral de details en dat maakt vaak het verschil.
Bij veel van de excursies die Ramon daar in het hoge noorden begeleidt, organiseren ze een bbq in de sneeuw. Toen René foto’s van die bbq die ze daar gebruiken zag, heeft hij ook zoiets in elkaar genutseld van een oude gasfles. De grote truuk van deze bbq is dat het een rooster heeft dat je makkelijk weg kunt draaien. Dus gewoon je vlees grillen in de volle vlammen terwijl je het rooster regelmatig wegdraait. Super snel en er brandt niets aan. Oude tijden herleven. Toen we hier net woonden hebben we in de eerste winter twee bbq’s kapot gebrand. Patricia wordt haast een beetje gek van die pyromaan met zijn manke poot. Vier vijf keer per week gaat die bbq aan. Liefst iedere keer met weer ander vlees. Of vis. Want bijvoorbeeld geep op de bbq blijkt, verrassend genoeg, ook niet te versmaden. Voor het formaat tonijn dat er op het moment gevangen wordt moet een andere bbq verzonnen worden. Een beetje groter. Die oude gasfles werkt als een tierelier. Aansteken is helemaal een zaligheid. Volproppen met dunne amandeltakjes en wat karton, aansteker in het gat waar voorheen de gaskraan zat en vwoefff. Brandt gelijk! Rooster met het vlees er op, beetje heen en weer bewegen in de vlammen en klaar ! Nou is René met de kerst een beetje van zijn geloof geraakt en heeft een draaispit in elkaar geknutseld met een oud discobol motortje. Heeft een uur bij de draaiende rollade gezeten om die gaar te kijken. Nee, zo’n green egg of soortgelijk marteltuig is niets voor Flo. Moet je voorstellen dat hij zes uur of meer, naar dat vlees gaat zitten staren.
Terwijl we dit stukje op de site plaatsen is het, zoals beloofd, gaan regenen. De eerste keer de open haard aan deze winter. Toch nog een soort van kerstgevoel deze kerstdag. Al is het in korte broek en t-shirt. Patricia was vandaag gewoon aan het wassen en huisjes poetsen. René aan het water geven. Ramon had vandaag twee excursies in Finland. Gelukkig viert Mayra wel echt kerst bij haar schoonfamilie. Toen Patricia gisteren (als tegen prestatie voor de enorme doos zelfgebakken koekjes) een grote La Palma kaas, La Palma honing met bloemen uit eigen tuin naar het huis van de schoonfamilie van Mayra ging brengen, hing daar een echte gezellige kerstsfeer. Dus gelukkig bestaat niet ons hele gezin uit heidenen die kerst gewoon doorwerken. Overigens iedereen een gezellige kerst gewenst.