Wandeling op La Palma over de Topo del Cuarto tussen twee barranco’s naar bron. NO12
beginpunt : Zuidelijke ingang van tunnel El Valle ten noorden van Cubo de La Galga.
eindpunt : Zuidelijke ingang van tunnel El Valle ten noorden van Cubo de La Galga.
afstand : 21 km heen en terug samen
tijdsduur : 7 uur
signalering: nee
hoogteverschillen :totaal stijgen 750 meter, totaal dalen 750 meter
zwaarte : middel
bar restaurant : Div. restaurants en bars langs doorgaande weg LP-1 in de buurt.
watertappunt : Onbekende bron ongeveer ter hoogte van keerpunt wandeling
bushalte : In San Bartolo en Los Galguitos langs LP-1
Wij hebben een oude wandelkaart van La Palma. Op deze kaart staan een aantal wandelroutes die tegenwoordig niet meer op de wandelkaarten staan aangegeven. Eén van deze wandelroutes is de voormalige PRLP 5.2 over de bergrug van Topo del Cuarto tussen Barranco La Galga en de Barranco de La Fuente. Deze wandelroute was voorheen als rondwandeling te combineren met de eveneens verdwenen wandelroute PRLP 5.3 aan de andere kant van Barranco de La Fuente. Wij houden wel van een beetje avontuur dus vol goede moed op pad gegaan om uit te zoeken of deze wandelroutes nog terug te vinden zouden zijn.
De wandeling begint bij de zuidelijke ingang van tunnel El Valle (Aangegeven met duidelijk bord rechts boven de tunnelingang.) die één tunnel noordelijker ligt dan het infohuisje van Cubo de La Galga. Er loopt een duidelijk weggetje omhoog het nauwe deel van barranco de La Fuente in. Wij waren nog maar net begonnen aan deze wandeling of de toon was al gezet. Vogelgeluiden, en hoe. We werden direct al begroet door het geluid van twee uilen. En dat overdag! De vogelgeluiden blijven je tijdens de gehele verdere wandeling vergezellen.
Het aanvankelijk betonnen pad voert je een aantal malen door de ter plaatse nauwe bedding van Barranco de La Fuente en gaat dan aan de linkerkant van de barranco geleidelijk omhoog naar de bergrug van Topo del Cuarto. Aan het begin van de wandeling zijn er af en toe zijweggetjes die naar verscholen finca’s voeren. Hoe verder je omhoog komt hoe minder dat wordt. Dit zie je ook aan het auto spoor. Er groeit steeds meer op het pad. Totdat je af en toe zelfs kniediep door de grassen, varens en bloemen loopt.
Je komt hoogst waarschijnlijk gedurende de gehele wandeling niemand tegen, zeker geen andere wandelaars. Heel misschien een ‘local’ die op weg is naar zijn finca. Je hoort er dan ook niets. Ja, de al eerder vermelde vogelgeluiden. Maar verder niets, zelfs geen hondengeblaf of hanengekraai. Wat op La Palma toch vrij uniek is.
De wandeling biedt heel af en toe uitzicht op de barranco’s aan weerszijden van de bergrug. Maar meestal loop je tussen het overweldigend groen van overwegend laurierwoud. Afwisselend loop je in de zon, maar meestal in de schaduw van de bossen. De variëteit in de flora is opvallend. Mede daardoor kom je hier waarschijnlijk ook de nodige vlindersoorten tegen. Ook het grote aantal verschillende varensoorten langs deze wandelroute is opvallend.
Je blijft gewoon het meest duidelijke spoor volgen. Mocht je een verkeerde afslag nemen is dat geen punt. Die lopen allemaal al heel snel dood in de begroeing. Evenals uiteindelijk het geval is met het hoofdpad van deze vergeten wandelroute. We hebben het ongeveer nog een kilometer geprobeerd om tussen de struiken het oude pad nog verder te volgen, in de hoop de verbinding naar de vroegere PRLP 5.3 aan de andere kant van Barranco de La Fuente te vinden. Aanvankelijk was dat lastig maar wel te doen doordat het in de bergwand uitgehakte pad ondanks de begroeing nog goed zichtbaar was. Maar toen het pad bovenop de bergrug niet meer herkenbaar was, hadden we geen idee meer waar het verder ging. Keerpunt van de wandeling dus.
Op de terugweg zagen we na ongeveer twee kilometer aan de rechterkant een pijl in de aarden wand gekerfd staan, die naar een pad rechts omhoog wees. Nieuwsgierig als we zijn, dit pad ingeslagen en na ongeveer een kilometer bij een prachtige bron gekomen. Langs een met witte bloemetjes bedekte rotswand sijpelt over een breedte van zo’n vijftien meter water naar beneden. Heel ingenieus is daaronder een schuin aflopende ondiepe groef in de rotsen gehakt. Aan het eind van deze groef loopt zo’n dertig liter heerlijk koel drinkwater per minuut naar buiten.
Vanaf de bron gaan er twee paadjes verder die allebei al snel doodlopen. Het pad omhoog heeft echter aan het eind een prettige verrassing. Daar staat een grote groep van de zeldzame en alleen op La Palma (en dan nog alleen in deze noord-oost hoek van La Palma) voorkomende reuzenslangenkruid (Echium Pininana). Onderweg langs het pad over de Topo del Cuarto hadden we al een aantal oude uitgebloeide enorme bloemstengels zien staan van deze unieke plant. Maar op dit punt boven de bron staat een flink aantal exemplaren op het punt om te gaan bloeien.
Helaas waren we net te vroeg. De bloemvorming begon net op gang te komen. We zullen dus over een maand terug moeten om deze schitterende planten in volle bloei te kunnen zien staan. Want een reuzenslangenkruid doet er tot wel vier jaar over om tot bloei te komen. Het is dus niet ieder jaar feest. Reuzenslangenkruid heeft een enorme bloemkegel tot wel vijf meter hoog met honderden kleine blauwe bloemetjes, waar de schut bladeren tussen door steken. Alleen al deze ontdekking en die van de bron was onze zoektocht naar het verdwenen wandelpad PRLP 5.2 meer dan waard.