Rondwandeling naar El Puertito onder Las Caletas op La Palma
beginpunt : Einde verharde gedeelte van Camino El Puertito
eindpunt : Einde verharde gedeelte van Camino El Puertito
afstand : 7,5 km
tijdsduur : 2 uur
signalering : sllp112, en onverharde piste terug omhoog
hoogteverschillen : Totaal dalen 400 meter, totaal stijgen 400 meter
zwaarte : Zwaar door sommige lastige onstabiele steile stukken op de sllp 112, goede techniek vereist.
bar restaurant : Nee
watertappunt : Nee
bushalte : Nee
Deze wandeling naar El Puertito kun je het beste beginnen door vanaf de weg van Fuencaliente richting de vuurtoren ( LP- 207) na het 5 km bord, de afslag naar links bij de twee vuilcontainers te nemen. Dit weggetje (camino el Puertito) volg je tot het punt waar het asfalt ophoudt. Er zijn direct op het onverharde gedeelte een aantal bredere stukken waar je de auto kunt parkeren.
Dertig meter verder heb je naar links de groen-wit gemarkeerde afslag van de sllp112. Sommige stukken van dit pad lijken meer op een steenlawine dan een wandelpad. Grote brokken losliggende lava vormen de ondergrond. Hoge schoenen en je enkels goed ‘vasthouden’ dus. Degenen die daar niet overheen zien kunnen natuurlijk ook de onverharde piste naar beneden volgen. Die is langer maar veel makkelijker.
Ondanks dat je hier door een gebied wandelt met één van de meest extreme klimaatzones van La Palma, is het door de vrijwel altijd aanwezige wind meestal toch goed te doen. Afdalend over wandelpad sllp112 zie je schuin voor je het lavaplateau opduiken waar achter El Puertito beschut ligt tegen de noordelijke wind en oceaandeining.
El Puertito betekent haventje, maar die benaming is naar Nederlandse maatstaven lichtelijk overdreven. Het is echter een plek waar je zelfs met terreinauto’s bij de kust kunt komen en het kiezelstrand en beschutte ligging maakt het ter water laten van kleine bootjes af en toe mogelijk. Dat is een bijzonder zeldzaam iets op het steile en rotsachtige La Palma.
Buiten de zomermaanden wanneer er hier wat locals rondhangen en rond de equinox in oktober en november wanneer de dagen net zo lang zijn als de nachten en de wind hier vaak wegvalt waardoor er wat meer gevist wordt, zul je waarschijnlijk zelden iemand tegenkomen.
Wanneer de oceaan rustig is, is het zeker de moeite waard hier even te snorkelen. Ondanks de golven en wind is het water hier vrijwel altijd helder doordat er weinig stranden zijn in het gebied. Ook is het leuk om in de rotspoeltjes ten zuiden van El Puertito te kijken naar de variëteit aan visjes die er in huizen.
Wanneer je richting het noorden de onverharde piste volgt kom je langs twee grote ronde circels van vlakke basaltstenen. Dit zijn plekken waar vroeger ‘chochos’ de zaden (peulvruchten) van een groot soort lupines te drogen werden gelegd nadat ze eerst een dag of tien in de naburige rotspoeltjes geweekt waren. Tijdens het googelen werd ons duidelijk dat vandaag de dag de peulvruchten van lupinen ook weer steeds populairder worden voor de bereiding van tal van gerechten. Deze peulvruchten schijnen bovendien buitengewoon gezond te zijn.
Wanneer je de onverharde piste verder noordwaarts volgt, kruis je de hoofd lavastroom die dit lavaplateau heeft veroorzaakt. Vanuit een iets hoger liggende vulkaankegel van de vulkaan El Búcaro (1694) kun je de grijze gestolde stroperige lavastroom tot aan zee volgen. Dat het klimaat hier extreem is blijkt wel dat er 300 jaar na de uitbarsting nog steeds niets groeit hier. Het zou ons ook echter niets verbazen als deze lavastroom later is ontstaan maar dat we er geen info over kunnen terug vinden. De lava lijkt ons namelijk te vers om driehonderd jaar oud te zijn.
Het onverharde pad stijgt geleidelijk en voert je even later dwars door de vulkaankegel heen. Er zijn niet veel plekken op La Palma die je meer aan een maanlandschap doen denken dan dit gebied bij El Puertito. De terugweg omhoog kun je gewoon op de onverharde piste blijven. Deze brengt je op een comfortabele manier terug bij de auto.